فانتزی های من...

یکی از فانتزیام اینه که ۱۰ سال بعد که ۲۸ سالم شد و یواش یواش دارم ترشیده ی واقعی میشم و میخوام ازدواج کنم; وقتی خواستگاره ازم پرسید تاحالا با کسی دوست بودی یا نه؟ بگم آره از ۱۴ تا ۲۸ سالگیم جمعا ۴۲ مخاطب خاص داشتم یعنی هرسال ۳تا. خیلی کنجکاوم عکس العمل طرفو ببینم.به هرحال یکی از این ۴حالت اتفاق می افته: ۱) باورش میشه،عصبانی میشه و میره و دیگه برنمیگرده. ۲) باورش نمیشه،میخنده و به بقیه ی سؤالاش ادامه میده. ۳) باورش میشه، از ازدواج منصرف میشه،میخنده و پیشنهاد دوستی میده. ۴) باورش میشه، بی تفاوته، میخنده و میخواد باهام ازدواج کنه. [ من دوتای آخری رو خفه میکنم.]

فانتزى من اينه كه يه دفعه ،فقط يه دفعه اين دوست هاى اسگول داداشم كه زنگ ميزنن خونمون وقتى ميپرسم شما نگن دوستشم! 
ده خوب لا مصبا ميدونم با اين صداى شبيه خروستون دوستشين.كدوم دوست احمقشين؟؟!!! 
O_O